μέθη

Οινόφλυγας, του ονείρου τη δύναμη
στων άστρων τις σπειροειδείς τροχιές
ας με περάσει αυτή η σπονδή στη Δήμητρα'
Γυμνός, κοινωνός του μυστηρίου, προσφεύγω,
σαν σε τελεστήριο μαίανδρο άσκησης στο θείο,
κάθε βράδυ στους υγρούς χώρους
-προστάτες τους η Μνημοσύνη και ο Διόνυσος.
Και πριν οι χοηφόροι το σώμα μου στους κύλικες
απ' όπου μεθούν οι Σιληνοί, διαμελίσουν,
χοές στης Γαίας το πάνδεχον σώμα,
της σποράς μου δοχείο στους αιώνες,
σε δεμένα μ 'έρωτα κορμιά γυναικεία ανάμεσα,
Σατύρου προσωπείο φορώντας θα γλιστρήσω
λευκούς μηρούς ν' αγγίξω και θηλές καυλωμένες
γλουτούς στρογγυλούς να χαϊδέψω με λινό μανδύα
Ακρα ηδονή - Θα χτυπώ με ταραχή τις τραγίσιες οπλές μου
άδοντας το πάθος του έρωτα
που μ' αυτό η Μνημοσύνη χρωματίζει του Διόνυσου
τον οίνο αυτό τον βαθυπόρφυρο.

Falling shadows in potential intercourse

Ονειρικόν

Στις μορφές του ονείρου
μύηση μυστική,
πειθαρχία Ελευσίνια,
απόψε των αισθήσεων οδηγοί οι θεοί,
στις χλωμές όψεις,
με τη ζεστή ανάσα του ερημίτη ανέμου
της αιώνιας Γαίας σείοντας
τον αιθερότευκτο μανδύα
ο Ουρανός ιχνηλατεί με πάθος,
με της λευκόφθαλμης Σελήνης τη διόπτρα,
τις αείπαλμες σκιές των μελών της.

Εχω μια προσωπίδα,
σαν μετουσιωθώ μέσα στ' όνειρο,
ενός πονηρού Σάτυρου
που παίζοντας τις σύριγγες
λικνίζει τα μέλη του
χαμογελώντας στη σκιά του-
προσωπίδα ερωτύλου
που κρυφοκοιτάζει τις νύμφες
πίσω απο τις σκοτεινές φυλλωσιές της δάφνης
χαμογελώντας στην τύχη του
όταν η Σελήνη κάτασπρα θα φέρει
τα γυμνά τους στήθη στο χλωμό της φως.