So we'll go no more a-roving
So late into the night,
Though the heart still be as loving,
And the moon still be as bright.
For the sword outwears its sheath,
And the soul outwears the breast,
And the heart must pause to breathe,
And love itself have rest.
Though the night was made for loving,
And the day returns too soon,
Yet we'll go no more a-roving
By the light of the moon.
Μανδύας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτων ανθρώπων τη γύμνια
κείνα φοράς
Τα Κυριακάτικα που
δε σκέφτηκες ποτέ
Σωσμένα στα χρόνια
για μία στιγμή
Ρακένδυτα μέλη
για μία ζωή
Ποιο σώμα βρήκες
να σώσεις τη γύμνια της ψυχής σου
σε μία στιγμή ;
Αψυχα μόρια
αρπαχτικά σε γυρνούν
και εσύ ;
Αφύλαχτη γη
να πατούν οι αλλόπιστοι
Αλλους Θεούς να λατρέψουν
στο δικό σου μανδύα
Ποιο Θεό έχεις χάσει
και ποιόν βρήκες
αλήθεια ;